سلامی برای خداحافظی

سلام و هزاران درود بر شما عزیزان و یاران آریایی 

 

خوب نوبتی هم باشه نوبت نمیدونم واقعا مقدس سربازی رسیده . . .  

به خاطر همین  فکر کنم مدتی نتونم به اینجا بیام و با شما ها درد و دل کنم چه روزهای خوب و بدی رو این وب به خودش دیده چه لینک هایی که به لینکها اضافه شدند چه تعبیرهایی که از من و این وب شد و چه مطالبی که به نوشته شد. 

 

خوب چه کار میشه کرد رسم زمونه اینه دیگه  ولی جا داره که از بعضی افراد یاد بشه ، افرادی که به اینجا سر میزدند و سر میزنند , نظر میذارند (البته بعضی ها هم نمیذارند)  

حاج چنگیز عزیز که نظرهاش و ایده هاش برام خیلی مهمه ,  

 

حامد با وب دل تنهایی که با هم دورانی داشتیم  

یاسر با وب ققنوس  

داداش مجتبی عزیز  با هم زبونش  

آقا رحیم و آسمانش (که امیدوارم آسمونش همیشه آبی باشه) 

 

و البته چند نفر دیگه که حتما باید اسمشون  ذکر بشه  

از جمله آبجی سینا گل که فکر کنم داداشش رو از یاد برده (قدیما یادم میاد که میگفت داداش تو ما رو از یاد میبری ، حالا میبینم که خودش ما رو از یاد برده) 

 

عمه خانم که کلا با ما کنتاکت کرده البته بی تردید مقصر خود من هستم و اونجور که باید منظورم رو میرسوندم ، نتونستم برسونم و حرفام بد تعویل شد،  به هر حال. . . 

 

بچه های کلاس محبوبی و خود آقای محبوبی که در حق من لطف زیادی داشتند 

 

 و هزاران گل عزیز که متاسفانه حضور ذهن ندارم  

------------------------------------------------------------------- 

تولدم مبارک 

 

به دلیل اینکه احتمالا نیستم ، پنجمین تولد آشناترین غریبه رو باید پنج روز زودتر بگیریم  

 

حدود همین روزها بود ...  

هوا گرم و دل پر داغ دیده و اینترنت و  زیر زمین طاها  و  غم  و دلگیری و  تولدی ،  

 تولد آشناترین غریبه،  

آشنایی که در خلوت چشمانت غریب است   

اولین جمله ای در آن نگاشته شد  و دل خسته  کمی مرحم دید ، بعد اون دیگه شروع شد ، سال اول تو سیستم بلاگفا نوشته شد  و از سالهای بعد اینجا ، و الان چهار سال که دارم اینجا مینویسم .  

 اولین پستم رو خوب یادمه ، باغبون خسته ، بد جور دلم شکسته بود  

  

 ------------------------------------------------------------------- 

باغبون خسته سکوت کرد ........دیگه نمی خواد باغبون باشه می خواد مسافرسرزمین

       تنهایی باشه ..... یاد گل  

   اما تو ذهنش بود ... گلی که با وجود تمام مهربونیاش ، زیباییهاش اما خارهایی

    داشت که گهگاه دست       

                                                                      

باغبون رو زخمی می کرد و بی خبر بود که دل باغبون رو خون می کنه ... گلی که

 بعد از فرو کردن هر خاری        

                                                              

به دست باغبون عذر می خواست و باغبونم هر بار می پذیرفت ...... بار آخرم باغبون 

 پذیرفت و سکوت    کرد ....... اما نفهمید چی شد که گل بازعصبانی شد ..... و 

 

 باغبون خاموش شد  

و حالا می خواد که بره 

------------------------------------------------------------------- 

و حالا هم فصل رفتن شده ، اما یه نصیحت کوچولو  از یه برادر کوچیکتر  

 

 مثل سنگ سخت باشید : سنگ اگر بشکنه ٬ اگر خورد بشه ؛ باز هم  سنگِ 

 

قربان همه شما  

آشناترین غریبه

نظرات 5 + ارسال نظر
vida یکشنبه 31 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 23:47 http://hamzabo0n.blogfa.com

saaaaaaaaaaaaaaaaaalaaaaaaaaaaaaaaaaaaam

aval az hame....tafalod tafalod tafalodet mobarak......
dast dast dasta sholeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

ممنون

vida یکشنبه 31 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 23:54 http://hamzabo0n.blogfa.com

BAD ham rajebe matlabe ma tuye weblog
un matlab vaghean ba bi tarafie kamel bud va ghasde tarafdari az hich kaso nadashtim hata ahmadi nejad ke 2dore behesh ray dadimo be eteghade khodemun monaseb didim ke behesh ray bedim....vali in ghazayaye akhir dg az entekhabat gozashte azizam

ino kamelan bayad motevajeh shode bashi....hala har ki ke mikhad poshte in ghaziye bashe hata hamun ahmadi nejad ke ma ghabulesh dashtimo behesh ray dadim....

age yekam negahemun vasi tar konim mibinim ke mardome ma 30 sale ke khaste shodan kare 4 sal nist

yani vaghean mikhai begi in 4sal inghadr be mardom feshar avorde?????in vaghean dor az ensafe va inke mardome ma 30 sale ke narahatan az sharayeteshun

hichkas az sharayetesh razi nist hich kas....

va age baz ham dido vasitar konim mibinbim in bazie siasate va hame mohrean baraye inke ye seri be ghodrat beresan masalan hamun rafsanjani

بی خی

حوصله سیاست رو دیگه ندارم

vida دوشنبه 1 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 00:17

akharin harfamam ine ke faghat khoda kone javunaye ma bidar bashano bi godar be ab nazanan chon heife khun haee ke rikhte mishe vaghean heif

واقعا

مجتبی جمعه 5 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 23:21

سلام عمو رحمان.

حال و احوالت چطوره رفیق؟!؟

پس بالاخره شما هم شال و کلاه کردی وا3 رفتن به خدمت.

آقا برو خدا پشت و پناهت.

ماکه خداییش همیشه و همه وقت به یادتیم ما هم به یادمون باش.


در مورد نظراتت هم تو وبلاگم دیگه الان وقت جواب دادن نیست فقط بدون لفبای درد از لبم می تراود – نه شبنم، که خون از شبم می تراود....

انقلاب جایی دیگه است نه تو تهران...


حق نگهدارت

سلام عمو جان

مرسی عزیزم . جای بسی خوشحالیه که شما به یاد ما باشید

فربد جمعه 26 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 00:38 http://www.fararyazjade.blogfa.com

سلام جسارتان وبلاگتان را دیدم
زیبا بود ولی در نوشته هات میشود دید که توانایی قلمت بسیار بالاتر از اینهاست من منتظر بهتر شدنت هستم
در ضمن از دست نوشته های من یک بازدید کن اگر جسارت نباشد تبادل لینک کنیم چون وبلاگتان خیلی زیباست

ممنون عزیزم.
واقعا نظر لطف شماست
متاسفانه الان سرباز هستم و خیلی کم میتونم آپ کنم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد