دختران کم توقع...!

سلام  و هزاران  درود  بی پایان به یاران  و  دوستان عزیز.  تا حالا فکر کردید  دخترها  چرا اینقدر کم توقع هستن ؟ آره  کم توقع..... میگم کم توقع چون  تا حالا  دیدگاه و منطق اونها رو ندید و نشنیدید تا ببینید واقعا کم توقع هستن . ولی ناراحت نباشید  در یک حرکت  خداپسندانه  من تحقیق کردم و براتون گذاشتم ، البته اگه جاییش  میلنگه  میتونید کاملش کنید ، قول میدم در ادامه همین پست بذارمش

نامه یک دختر کم توقع به همسر آینده اش :

اگر میگویم باید تحصیلکرده باشی فقط به خاطر این است که بتوانی خیال کنی بیشتر از من میفهمی...

اگر میگویم باید خوش قیافه باشی فقط به خاطر این است که همه با دیدن ما بگویند "داماد سر است!" و تو اعتماد به نفست هی بالا برود.

اگر میگویم باید ماشین بزرگ و با تجهیزات کامل داشته باشی فقط به خاطر این است که وقتی به مسافرت دور ایران میرویم! توی ماشین خودمان بخوابیم وبیخود پول هتل ندهیم...!

اگر از تو خانه میخواهم به خاطر این است که خود را در خانه ای به تو بسپارم که تا آخر عمر در و دیوار آن خاطره اش را برایم حفظ کند و هر گوشه اش یاد آور تو باشد!

اگر عروسی آنچنانی میخواهم فقط به خاطر این است که فرصتی به تو داده باشم تا بتوانی به من نشان دهی چقدر مرا دوست داری و چقدر منتظر شب عروسیمان بوده ای...!

اگر میگویم هر سال برویم یک کشور را ببینیم فقط به خاطر این است که سالها دلم میخواست جواب این سوال را بدانم که آیا واقعا " به هر کجا که میروی آسمان همین رنگ است؟ "اگر تو به من کمک نکنی تا جواب سوالاتم را پیدا کنم پس چه کسی کمکم کند؟؟؟

اگر از تو توقع زیادی ندارم به خاطر این است که به تو ثابت کنم چقدر برایم عزیزی

و بالاخره...

اگر جهیزیه چندانی با خودم نمی آورم فقط و فقط به خاطر این است که به من ثابت شود تو مرا بدون جهیزیه ی سنگین هم دوست داری و عشقمان فارغ از رنگ و ریای مادیات است...

حالا دیدید؟ دختران عزیز خیلی کم توقع هستن .... ما نمیتونیم اونها رو درک کنیم ... فقط همین 

آشناترین غریبه

انتقام

سلام به همه  دوستان. ببخشید که اینقدر دیر به دیر آپ میکنم . این پست رو خیلی وقته میخاستم بنویسم ولی وقت نداشتم و نمیشد ولی سرانجام  موفق شدم .

 همین امشب از غصه ها می میرم

انتقام  خودمو از دوتامون می گیرم

دیگه از دست توام  کاری بر نمیاد

 
باید  آروم بگیرم

مثل  نور یه شهاب کوچیک

 
رد  می شم از تو چشات

باز دوباره می افتم از چشات

 
بی  صدا می میرم

 
به  خوابت نمیام کابوست نمیشم

 
تو شبای سیاه فانوست نمی شم

مثل نور یه شهاب کوچیک

 
رد  می شم از تو چشات

باز دوباره می افتم از چشات 

بی  صدا می میرم

آشناترین غریبه